شعر>
آبرو داری کن ز پیشم آبرو دارت شوم
آنچه در نفسم تو بینی در نفس تو بینم
چند صباحی راهبر و آموز هم
پس چه شد آنهمه دوستیهای هم
ره کج نمودی ز دیار یاریم
پس دوری گزیدی ز مرام انسانیم